Αρχαία ελληνική διατροφή

Αρχαία Ελληνική Διατροφή!

Στο θέμα της διατροφής, είναι επιστημονικά αναγνωρισμένο ότι το καλύτερο πρότυπο διατροφής του κόσμου είναι η παραδοσιακή ελληνική κουζίνα. Ακόμα καλύτερη ήταν η αρχαία ελληνική κουζίνα που ήταν πλούσια σε δημητριακά, λαχανικά, φρούτα, γαλακτοκομικά και λάδι. Συγκεκριμένα, οι αρχαίοι Έλληνες συμπεριλάμβαναν στην διατροφή τους το μέλι το οποίο έτρωγαν συχνά με δημητριακά ως βραστό χυλό, τα λαχανικά και τα οπωροκηπευτικά, το ελαιόλαδο, το νερωμένο κρασί, τους καρπούς – όπως τα σύκα, το κρέας, τα καρβέλια, τους κρασομεζέδες, τα όσπρια – όπως τις φακές και τα ρεβύθια, τα κουλούρια από κριθάρι, τα γλυκά – όπως τα γλυκά ταψιού και οι μελόπιτες, τις σαλάτες, τα σουβλάκια (!) κ. α. Πολλά εδέσματα τα έτρωγαν ψητά ή βραστά, ενώ χρησιμοποιούσαν και καρυκεύματα στο φαγητό τους. Τρόφιμα προσέφεραν οι αρχαίοι Έλληνες και στους θεούς τους (κρέας, φρούτα, μελόπιτα και άλλα), καθώς και στους νεκρούς.
Σχετικά με τους νεκρούς, τοποθετούσαν δίπλα στο σώμα του νεκρού ένα γλυκό με το οποίο θα ξεγελούσε τον Κέρβερο, τον φοβερό τρικέφαλο σκύλο με φιδίσια ουρά που ήταν ο φύλακας του Άδη (Κάτω Κόσμου). Στις κηδείες οι συγγενείς του νεκρού έφερναν τις ``προσφορές΄΄ (σήμερα λέγονται ``πρόσφορα΄΄ και είναι ψωμιά που προσφέρονται στην εκκλησία για να τα ευλογήσει ο ιερέας) στον τάφο, καθώς και στο ιερό του χθόνιου Ερμή (98) του ψυχοπομπού (συνόδευε τις ψυχές στον Άδη). Οι συγγενείς του νεκρού έτρωγαν το ``νεκρόδειπνο΄΄ (64) καθως και βρασμένα δημητριακά με μέλι. Το νεκρόδειπνο γίνεται ακόμα και σήμερα με ψάρι – όπως συνήθιζαν και οι αρχαίοι Έλληνες. Νεκρόδειπνο σήμερα γίνεται και στο μνημόσυνο. Το μέλι που προτιμούσαν οι αρχαίοι Έλληνες (μάλιστα το εξήγαγαν) είναι θαυμάσια για την υγεία ουσία που θα έπρεπε σήμερα να αντικαταστήσει τους επικίνδυνους για την υγεία επεξεργασμένους υδατάνθρακες όπως τη ζάχαρη και τις τεχνιτές γλυκαντικές ύλες. Μερικά από τα εδέσματα της αρχαιοελληνικής κουζίνας ήταν: χοιρινό με δαμάσκηνα, γουρουνόπουλο γεμιστό, ``κρεωκάκκαβος΄΄, δηλαδή πανσέτα χοιρινού με γλυκόξινη σάλτσα από μέλι, θυμάρι και ξύδι – συνοδεία ρεβιθοπολτού, ``όρνις εν επτισσμένη κριθή΄΄, δηλαδή κοτόπουλο με χοντραλεσμένο κριθάρι, ``ξιφίας εν τρίμματι συκαμινίω΄΄, δηλαδή ξιφίας με σάλτσα από μούρα κ.α. Τα εδέσματα αυτά μπορεί να φαίνονται περίεργα, αλλά είναι υγιεινά και νόστιμα. Θυμίζουν λίγο την κινεζική κουζίνα στην οποία, επί τη ευκαιρία, σε πολλά τρόφιμα βάζουν σήμερα στα εστιατόρια συντηρητικά, ορισμένα από τα οποία είναι επιβλαβή για την υγεία.
Σε διάφορες περιοχές της αρχαίας Ελλάδος υπήρχαν διαφοροποιήσεις στο θέμα της διατροφής. Για παράδειγμα στην αρχαία Σπάρτη η διατροφή ήταν λιτή. Οι άνθρωποι έτρωγαν λίγη και κακής ποιότητας τροφή, καθώς και τον περιβόητο μέλανα ζωμό. Αυτό γινόταν για να συνηθίσουν στις κακουχίες, ώστε να έχουν αντοχή στον πόλεμο. Λιτή ήταν και η διατροφή στην Κρήτη. Σήμερα η κρητική διατροφή, παρόλο που δεν είναι ακριβώς η ίδια με αυτήν στα αρχαία χρόνια, είναι αναγνωρισμένο παγκόσμιο πρότυπο υγιεινούς διατροφής! Η αρχαία ελληνική διατροφή ήταν ακόμα καλύτερη από τη σύγχρονη ελληνική που – έστω και διαφοροποιημένη – αποτελεί την καλύτερη διατροφή, από άποψη υγείας και…νοστιμιάς!!!

Ελένη Λ. J